Hanus en de spirituele bolus alinea

Ik liet u achter bij de enigszins trieste Justin Bieber marktpenetratie obeservatie. Ik beloof om,l vanuit mijn wereld verbeteraars-drijfveer, de ‘’Belovigen’’ onder u zo veel mogelijk lastig te vallen. Terug naar hier. Ik woon inmiddels in een leuk, studentenhuis achtig, guesthouse waar iedereen wat meer rust in zijn kont heeft. De mensen in dit guesthouse verblijven hier gemiddeld een maand of twee en zodoende kan je voorbij het Vince Nederland Microfinance Renewable-Energy Water Mill Masters Thesis German Government praatje komen. Het is een beetje als praten over het weer, maar dan is de afwisseling nog veel schraler. Kortom, je wordt schijtziek van dat praatje. Ik stel me voor hoe het moet zijn om op een half jaar lang durende backpacktrip te gaan en zo’n beetje elke dag het riedeltje te moeten opdreunen. Ik heb me voor genomen om wat variatie in te gaan brengen en denk aan een stage bij het National Potato Research Institute wat hier om de hoek zit. Suggesties aangaande een, tot de verbeelding sprekend, doel van mijn aanwezigheid, zijn welkom.

In het awesome-ass guesthouse woont een jongen die Hanus heet. Hanus is een brede, volgetatoe-eerde Nepalese jongen. Hij is een jaar of 25, heeft een vriendin, en is samengevat een jongen die het uiterlijk vertoon grote prioriteit geeft. Hetgeen hem interessant maakt is het feit dat hij persoonlijk personeel in dienst heeft in de vorm van ‘’Driver’’. Driver is, zoals u al begrijpt, zijn chauffeur. Naast zijn chauffeurs taken haalt hij boodschappen, kookt hij, wast hij af, giechelt hij veel, en is hij eveneens mode-pop. Hanus heeft voorheen een kledingzaak gehad en hij kleed Driver. In eerste instantie snapte ik niet hoe hun relatie in elkaar zat totdat Rajesh (andere house-mate) mij vertelde dat hun relatie speciaal is. Je merkt dat alle westerlingers in het huis niet geheel comfortabel zijn bij dit sociale construct maar de mensen die hier langer zitten zijn er inmiddels aan gewend. Sinds ik driver een biertje heb gegeven doet hij inmiddels, ongevraagd, ook allemaal dingen voor mij. Kort na het geven van het bier vertelde Driver mij, vertaald door Hanus, dat hij mijn haar gaaf vondt.

Hanus zijn kledingzaak is in de soep gelopen en hij heeft een nieuw plan. Hij wil ook een guesthouse beginnen en is in ons guesthouse een participerende observant. Althans, het gros van het participeren laat hij over aan driver. Dit nieuwe plan heeft hij sinds twee weken in zijn hoofd en een week geleden heeft hij een flink pand gehuurd, schilders ingehuurd en over een week moet het ingericht zijn. Hanus is wat betreft het spenderen van zijn geld, geen man van woorden, maar een man van daden. Alvorens hij besloten heeft dit pand te gaan betrekken heeft hij mij gevraagd mee te gaan op vastgoedjacht. Gezien mijn kennis van de vastgoedwereld vertelde ik hem dat ik zijn man ben. Driver, vriendin van Hanus, Hanus en ik hebben een aantal kasco panden bekeken. Ik heb hem van vakkundig advies voorzien en over een week opent de tent. Met subtiele vragen heb ik geprobeerd de achtergrond van zijn vermogen te achterhalen en het komt neer op een ondernemende pa en een moeder die ondernemersschap combineerd met een politieke carriere. Hij is een redelijk inteligente jongen en we praten veel over toekomstperspectief in Nepal, politiek, geschiedenis, tradities en geloof. Het blijkt dat al zijn tatoes godenvereringen zijn en dat zijn favoriete god (van de 30 miljoen goden) Shiva heet.

Ik ontwijk het praten over mijn geloofsovertuiging want ik denk dat dat hier te heftig is voor de mensen. Ik ben geen satanist, illumani-ist, geen gelover in reptielmensen (er zijn mensen die dat echt denken(?!)), de joodse macht over de wereld, new world orderist, feminist, automobilist, etc.. Maar mijn gesprekken met mensen die zich hiermee bezig houden geven geen ruimte voor deze input omdat het voor het, naar mijn idee, nergens op slaat. Ik heb een verhaal gehoord van iemand die vertelde dat haar zeer fijne vriendschap met een Nepali, na het uitkomen voor haar atheisme, linea reacta verbroken was. Ik denk dat het dus verstandig is hier voorzichtig in te zijn. Zo’n week geleden stond ik te wachten om opgepikt te worden voor een meeting met iemand van de Verenigde Naties. Naast mij stonden twee mannen zonder petten maar met helmen en stokken, het waren mobiele eenheids mannen. Na mijn standaard praatje te hebben gedaan vroegen ze me vrijwel meteen wat mijn geloof is. Ik aarzelde, besloot half eerlijk te zijn, en vertelde dat ik geloof in ‘’goed doen’’. De man met helm reageerde; Ok yes scientist eah. Waarop ik reageerde, Yes scientist. Echter zag ik aan hun gezichtsuitdrukking dat dit lastig te bevatten is voor hen en was het gesprek ook meteen klaar. Het is wel mooi om te zien dat het Buddhisme en Hindoeisme erg in elkaar vervlochten is en dat deze geloven veel met elkaar delen. Hiermee bedoel ik dat de mensen die deze geloven beoefenen/uitvoeren soms niet eens weten welke god nou bij welk geloof hoort. Deze wederzijdse acceptatie en verstrengeling zie je helaas niet bij alle geloven terug, ook al hebben de meeste geloven meer met elkaar gemeen dan dat ze redenen hebben om gemeen jegens elkander te zijn.

Die politieke carriere van Hanus zijn moeder kwam zaterdagavond flink van pas. Ik leef hier inmiddels in het jaar 2071 en dit is afgelopen zaterdagavond gevierd op alweer een heel erg heilig plein. Al rijdende naar de andere kant van de stad wordt je hier op dit soort avonden minstens vijf keer gestopt voor een alcohol controle. In Nepal geldt aangaande het rijden onder invloed een zero-tolerance beleid (iets waarin Nepal op Nederland voorloopt). Bij de derde controle moet driver blazen en het apparaatje geeft 0,15 en pass aan, met andere woorden, we zijn de lul. Rijbewijs weg, politie-station, poort open, serieuze mannen met petten en pistolen, kantoortje in, ik heb geen zin om mijn billen te spreiden, met mannen met petten en pistolen valt over het algemeen niet te praten, ik kan hier niet tegen, ik ga buiten een sigaretje roken. Na 10 minuten komen Hanus en driver naar buiten en hij verteld dat het allemaal geregeld is. Na een uur kom ik er achter dat hij zijn moeder op de speaker heeft gezet, zijn moeder haar positie duidelijk heeft gemaakt, en alle probelemen als sneeuw voor de zon zijn gesmolten. Ik zie blije mannen met petten en pistooltjes en ik praat met een van hen over Robin van Persie en Arjen Robben.

Nadelen worden hier in Nepal in de meeste gevallen gelukkig gewoon gecompenseerd door andere nadelen. Een nadeel is dat internet is hier zo traag als dikke stront. Het uploaden van fotos duurt een eeuwigheid, maar ik zal proberen de tekst meer te ondersteunen met beeld. Houdt facebook hiervoor in de gaten. Dit wordt gelukkig gecompenseerd door een ander nadeel. Dit nadeel kan ik helaas niet ondersteunen met beeld maar is zeker niet traag als dikke stront. On the contrary, het is de eerste twee-a-drie weken (voor de gemiddelde westerlinger) vluchtig, vloeibaar en is goed te vergelijken met het in een snelle beweging ondersteboven houden van een pak vla naar keuze. Raar eigenlijk dat smakelijkere deel van deze post ging over een jongen die Hanus heet. Verder kan ik nog niet echt hoogte krijgen van de spirituelos maar kan ik mijn bevindingen aangaande hun drijfveren voor het afreizen naar Nepal tot dusver samenvatten als: In Nepal alles lekker in balans en zonder stress en ecologisch, biologisch, dynamisch en spiritueel. Je doet van lekker lekker aura en chakra en yoga en Buddha en vet relaxt. Je kunt zo lekker met je handen werken en kraaltjes tellen terwijl je luistert naar jengelende sitarmuziek. Heerlijk lekker de hele dag vegatarisch op je hurken zitten terwijl je heel hard aan het zoemen bent. Ik denk dat ik terug ga komen als een totaal veranderd mens.